نگاهی به تاریخچۀ شیواپرستی در دین هندویی: خاستگاه، تحول و مکاتب آن

شیواپرستی از گرایش های مهم دین هندویی است که پیروان بسیاری را به خود اختصاصمی دهد. این گرایش بر پرستش شیوا، خدای کهن که مفاهیم متباینی را در خود دارد ، متمرکزاست. شیوا خدایی پیش از آریایی است که در طی گذاری نسبتاً طولانی، از تمدن پیش آراییتا دین هندویی متأخر، جایگاه ویژه ای در دین هندویی به دست آورد . این سیر تحول با توجهبه متون مقدس اصلی هندو قابل درک است . افزون بر این، می توان مشاهده کرد که بقایایفرهنگ تمدن باشکوه پیش از آریایی، به ویژه تمدن شهرهای موهنجودارو و هاراپا، که پس ازاستیلای اقوام هندواروپایی و انقراض تمدن های شهرنشین آن دیار به کلّی محو نشده بود ودر قشرهای پایین و پست جامعۀ دینی هند و در میان اقوام بومی دراویدی نژاد آثاری از آنباقی ما نده بود، رفته رفته سر برآورد و بسان مکتب یوگا و شیواپرستی، ارکان مهم دینهندویی امروز را تشکیل داد . شیواپرستی اشکال نظام مند بیشتری در فرقه های شیوایی به خودمی گیرد که هر یک با وجود برداشت متفاوت خود، اصول اعتقادی ویژ های دارند